නිශ්මං රණසිංහ මැයි 02, කොළඹ LNW:
සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයේ නවක වදයෙන් සිසුවෙකු මිය යාම සම්බන්ධයෙන් ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර වෙත පමණක් චෝදනා එල්ල වෙමින් තිබෙන අතර,ඔවුන් එයින් ගැලවීම සඳහා මරණයේ වගකීම මිය ගිය සිසුවාගේ පෞද්ගලික දුර්වලකම් වෙත පවරන්නට උත්සාහ කරමින් සිටියි.මීට පෙර ද අමාලි චතුරිකා නම් සිසුවියක මේ ආකාරයටම නවක වදය නිසා ජීවිතය අහිමි කර ගත් බවට වන මරණය සම්බන්ධයෙන් නඩු විභාගයක් පවතින්නේය.එම සිඳුවීම සිඳු වන්නේ 2015 වසරේදීය.
සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලය නවක වදයට කොහොමත් ප්‍රසිද්ධය.ඊට විරුද්ධව නැඟී සිටි ආචාර්යවරුන්ගේ පෞද්ගලික දේපළවලට පවා හානි කර අවස්ථා ද එහි ඉතිහාසයට ඇතුළත්ය.එහෙත් ඒ කැපවීම් අත් නොහැර ඒ වෙනුවෙන් කළ කැපවීම සබරගමුවේ නවක වදය සම්පූර්ණයෙන් නවතා දමන තරමට පොහොසත් කර තිබිණ.චීත්ත ගවුම් ඇදීම රබර් සෙරෙප්පු පැළදීමේ සංස්කෘතියද හැකිලී යමින් තිබිණ.ඒ නිසා සබරගමුව වධකාගාරයක් කියන සමාජගතව තිබුණත්,එම සරසවියේ ගෙවුණු වසරවල උගත් සිසු – සිසුවියනට ලැබුණේ එම අත්දැකීමට වඩා වෙනස් සුහදශීලි පරිසරයක්ය.
එහෙත් රනිල් වික්‍රමසිංහ පාලනය විසින් පත් කරන්නට යෙදුණ උප කුලපතිවරයාගේ පිවිසීමත් සමඟ යළිත් එම තත්ත්වය වෙනස් වන්නට ගෙන ඇත.ඔහු ශිෂ්‍ය සංගම්වලට එරෙහිව කටයුතු කරන්නට බිය ය.දැඩි විවේචනයට බඳුන් වූ පත්වීමක් වූ උපකුලපතිවරයාගේ පත්වීමෙන් ඉනික්බිති සිසු සංගම්වලට තිබුණ විරෝධය එක දිගට නොපැවති අතර ඔවුන් තමන්ට නටවන්නට ලැබුණ රූකඩය සමඟ යළිත් සබරගමු විශ්ව විද්‍යාලයේ සංස්කෘතිය වෙනස් කිරීමට පටන් ගත්තේය.චරිත් දිල්ෂාන් ගේ නවක වද මරණය සිඳුවන්නේ එහි දිගුවක් ලෙසය.
නව උපකුලපතිවරයා වැරදි කරන සිසුවෙකු සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් වන කරුණකදී කටයුතු කරන්නේ අපූරු ආකාරයටය.සිසුවා ගැන චෝදනාව කරන ආචාර්යවරයාම කැඳවා සිසුවා ඉදිරියේ ප්‍රශ්න කරන ආකාරය අපූරුය.
මේ සර් කියනවා ඔයා මේ වරද කරා කියලා ඒක ඇත්තද?
මේ වැරදි විමසන සබරගමු උප කුලපති ක්‍රමයය.
ඔහු සිසුවන්ගේ වැරදි ක්‍රියාවන්වලට මැදිහත් වන්නට ආචාර්යවරුන්ට ඉඩ නොදෙයි.ඔහු පවසන්නේ ඒවා භයානක අත්දැකීම් බවය.ඔහු 88 – 89 කාල වකවානුවල තවත් ආචාර්යවරයෙකු සමඟ ජයවර්ධනපුර සරසවියේ ඉගැන්වීමේ කටයුතුවල නිරතව සිටි සමයේ ගංගොඩවිල හන්දියේ බෝඩ් ලැලී උස්සාගෙන සිටින්නට වූ අවස්ථාව සිහි කරමින් විශ්ව විද්‍යාලයේ ආචාර්යවරුන්ටද සිසු සංගම්වලට බියෙන් සිටින ලෙස අවවාද කරන්නේය.මහාචාර්ය ස්ටැන්ලි විජේසුන්දර වැනි වියතුන් මරා දැමීම ගැන සිහිකර බියෙන් ඉවසා සිටින ලෙස අවවාද දෙන්නේය.
මේ නිසා අද වන විට ආචාර්යවරුන් නවක වද ක්‍රියාවන් මැඬලීම සඳහා ඉදිරිපත් නොවන තත්ත්වයක් ඇති වී ඇත.එවැනි මැදිහත්වීමක් කළහොත් ශිෂ්‍ය සංගම්වලට ඇතිවන තුරු තඩි බාන්නට ආචාර්යවරයා අල්ලාගෙන සිටීමේ වගකීම උප කුලපතිවරයා ගන්නා තැනට සරසවිය පත්වී ඇත.ඔහුට මේ වන විට ආචාර්යවරුන්ගේ කැමත්තක් නැති තරම්ය.කැමත්ත ඇත්තේ සමහර සිසුවියන්ට හොර රහසේ කැඳවා විභාගය සමත් කරවීම සඳහා අයුතු යෝජනා කිරීම වැනි අයථා ක්‍රියාවන්ට චෝදනා එල්ල වී ඇති සරසවි ගුරුවරුන්ගෙන් පමණි.ප්‍රකට දේශපාලනඥයන්ට සමිපව නැකම් ඇති එවැනි ගුරුවරුන්ට ඇති එවැනි චෝදනා සම්බන්ධයෙන් උප කුලපතිවරයා ක්‍රියාත්මක වන්නේ නැත.සිසු සංගම් ද ඒ ගැන වැඩිය තකන්නේ නැත්තේ ඔවුන්ට හිතූ හැටියට පිණුම් ගසන්නට උප කුලපතිගෙන් ලැබී ඇති ඉඩ නිසාය.
මේ ආණ්ඩුවට සම්බන්ධ අමාත්‍යවරුද එහි ආචාර්යවරු ලෙස කටයුතු කර ඇත.ඔවුන් මේ උපකුලපතිවරයාගේ තත්ත්වය හොඳින්ම දන්නේය.හැබැයි ආණුඩුවට අවශ්‍යය දෙයක් කර ගැනීමට ඔහු වැන්නෙකු ඉතාමත් වටිනා බව ද දන්නේය.එතරම්ම සුවච කීකරු බැවින් මේ උපකුලපතිවරයා සම්බන්ධයෙන් තිබුණ විවේචන සියල්ල හකුලා ගෙන සිය දේශපාලන උවමනාවන්ට කීකරු කර ගත හැකි පහසුම පුද්ගලයා එම අසුනේ තියාගෙන සිටිනවා ද විය හැකිය.
කෙසේ වුවත් මේ මරණයේ අපකීර්තිය සමස්ත සබරගමුව සරසවියම දරා ගත යුතුය.උසස් පෙළ ප්‍රතිපල පැමිණිමෙන් ඉනික්බිති සිඳු වූ මරණය සමඟ මේ තත්ත්වය නිසා සබරගමුව සරසවියට සිය දරුවන් එවන්නට දෙමව්පියන් විශාල පිරිසක් අකමැති වනවා සැක නැත.එසේම නවක සිසුන් ද ඒමට කැමති නොවනු ඇත.මේ නිසා උසස් පෙළ ඉහළ ප්‍රතිපල ලබන පිරිස වෙනුවට පසුපස සිටින අයට ඒ සඳහා අවස්ථාව ලැබෙනු ඇත.කාට හෝ සරසවි අධ්‍යාපනය ලැබෙනවානම් අප ඊට කැමති වුව,සරසවියේ ක්‍රියාකාරීත්යේ ගුණාත්මකභාවයේ ගැටළුවක් නිසා සුදුසුම කෙනා එහි නොපැමිණෙන්නේනම් එහි ගැටළුවක් තිබෙන බව රටක් හැටියට කල්පනා කළ යුතු දෙයක්ය.
දැන් ගැටළුව සමාජය තුළ පවතින්නේ මියගිය සිසුවාගේ සහ ශිෂ්‍ය සංගම්වල ගැටළුවක් හැටියටය.මේ නවක වදයට සෘජුවම සම්බන්ධ බවට සිසුන් තිදෙනෙකු සම්බන්ධයෙන් වන ප්‍රවෘත්තිද සමාජ මාධ්‍ය ඔස්සේ පැතිරෙමින් ඇත.ඒ සියල්ල ගැන පරීක්ෂණ සිඳු කළ හැකිය.එහෙත් මේ සියල්ල සිඳුවන්නේ පසුගිය වසර කිහිපයක ඇවෑමෙන් සබරගමුව සරසවිය ශිෂ්‍යයන්ට වදකාගාරයක් නොවන තැනට පත්ව තිබීම නැවත වෙනස් කිරීමට බලපෑ පාලනාධිකාරයේ නිද්‍රාශීලීත්වය නිසා බව කිසිවෙකු කතා නොකරනු ඇත.ඔවුන් වරදකරුවන් ද නොවනු ඇත.
රටේ අනාගතයට වැදගත් කෙනෙකු මිය ගොස් ඇත.ඊට වැරදිකරුවන් ලෙස ඊට ආසන්න වයසේම,උගතුන් ලෙස සමාජයට පිවිසෙන්නට සූදානමින් සිටි පිරිසක් සමහර විට නීතිය ඉදිරියේ දඬුවම් ලබන්නට ඉඩ ඇත.එහෙත් ඒ තාරුණ්‍යය නිසි ලෙස කළමණාකරනය කරන්නට අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් සතුටුදායක බිමක් සකස් කර දෙන්නට රජයෙන් වගකීම පැවරුණු නායකත්වය තව දුරටත් උගතෙකු වියතෙකු ලෙස,අපරාධයට පරිසරය සකසා දී, මේ සමාජයේ ඉහළ වරප්‍රසාදලාභි පුරවැසියෙකු ලෙස හැසිරෙනු ඇත.
Saru FM Media
