අපි දරුවන්ට තිබෙන ආදරය නිසා ඔවුන්ව ඉතාම ආදරයෙන් රැකබලා ගන්නවා වගේම සෙනහස / රැකවරණය අවශ්‍ය තරම් ලබා දෙන්න පසුබට වෙන්න් නැහැ. ඒත් මේ සියලු දේ අතරේම දරුවන්ට යම් විදිහකින් අත්දැකීම් ලබා ගැනීමටත් අවස්තාවක් ලබා දිය යුතු බවත් අමතක කරනන් එපා. ඒ ගැන ළමා මනෝ වෛද්‍ය විදයාඥයෙක් විසින් නිකුත් කරන ලද අපුරු කතාන්දරයක් මට මෑතකදී කියවන්න ලැබුනා.
එක්තරා නිවාස සංකීර්ණයක පවුල් දෙකක් ජීවත් වුණා. එක් නිවසක සිටි වැඩිමහල් තැනැත්තා සහ අනෙක් නිවසේ සිටි දරුවෙක් පැල දෙකක් රෝපණය කලා. වැඩිමහල් තැනැත්තා සාමාන්‍ය විදිහට පැලය රැකබලා ගත්තා. දරුවා ඉතා හොදින් වතුර සහ පොහොර යොදමින් පැලය බලා ගත්තා. බැලු බැල්මට දරුවාගේ පැලය බොහොම සරු සරෙට වැඩුනත් වැඩිහිටියාගේ පැලයේ එතරම් වර්ධනයක් තිබුනේ නැහැ.
එක දවසක් මේ පලාතට සුළඟක් හැමුවා. පහුවදා උදේ බලද්දී දරුවාගේ පැලය ඉදිරිලා ගිහින්. ඒත් වැඩිහිටියාගේ පැලය කිසිම වෙනසක් නැතුව තිබුනා. දරුවාට හරිම දුකයි. ඒ වගේම වැඩිහිටියාගේ පැලය කිසිම කරදරයක් නැතුව තිබෙන එක ගැන සතුටුයි. ඉතින් දරුවා මෙහෙම ඇහුවා..
“සීයේ… මගේ පැලය මේ තරම් හොඳට හැදිලා සුළගට කඩාගෙන ගියා. ඔබේ පැලය එතරම් සරුවටත් නැහැ. ඒත් ඔබේ පැලය හොදින් ඉතුරු වෙලා…ඇයි මේ වෙනස…? හරි නම් මගේ පැලය නේද ඉතුරු වෙන්න ඕන.. ?” දරුවා නොතේරුම් කමට ඇහුවා.
“නෑ පුතේ ඔබ වැරැදියි… මගේ පැලයේ මුල් හොදින් පොළවට සවි වෙලා. ඒ පැලය වතුර හා පාහොර හොයා ගෙන ගියා. ඔබේ පැලයට කිසිම මාන්සියක් නැතුව අවහ්‍ය සියළු දේ ඔබ දුන්නා. ඉතින් මගේ පැලය ස්වභාවයෙන්ම ශක්තිමත් වුණා. පුතා කනගාටු වෙන්න එපා. ලෝකයේ හැටි ඔහොමයි. අපි ශක්තිමත් වෙන්නේ අපි විසින්ම හොයා කියාගෙන කරන දෙයින් මිසක අපිට ළගට ලැබෙන දෙයින් සැනසිලා හිටියාම නොවේ. දැන් මගේ පුතාට තේරුනාද?” වැඩිහිටියා ඇහුවා.
ඉතින් මේ පුංචි කතාවෙන් ඉදිරිපත් වුන අදහස අපිටත් ඉතාම වැදගත්. අපි බොහෝ දෙනෙක් දරුවන්ට අත්දැකීම් ලබනන් ඉඩ දේනනේ නැහැ. ඉස්සර කාලයේ අම්මලාගේ අදහස වුනේ ගින්දරෙන් පිච්චෙනවා කියනවාට වඩා පිච්චෙන බව දැනගත්තාම දරවන් විසින්ම එයින් ආරක්ෂා වෙන මග හොයා ගන්නා බවයි. අද ඒ තත්වයක් නැහැ. දරුවන්ට සියළු දේ අතට පයට කර කියා දීම නිසා දරුවන් ගේ ජීවිතයේ අත්දැකීම් නැහැ.
අපේ පුතාට දැන් අවුරුදු විස්සකටත් කිට්ටුයි. ඒත් තවම කඩේට ගිහින් පාන් රාත්තලක් දන්නේ නැහැ. ඔබ මේ විදිහට කිව්වත් දරුවා මෙතෙක් ජීවිතයේ කිසිම අත්දැකීමක් නොලද චරිතයක් වීම නිසා ඉතාම අපහසුතාවයට පත් වෙවා. එය හරියට හොදින් සාත්තු සප්පායම් කළ මල් පැලය සුලඟට පහසුවෙන්ම ඉදිරිලා ගියා වගෙයි.
දරුවන්ට පුංචි කාලයේ පටන් පුංචි පුංචි දේ කරන්න ඉඩ දෙන්න. එක්වරම මහත් වූ ප්‍රාතිහාර්යන් පාන දේ ඔවුන්ට කිරීමට නොහැකි වුනත් පියවරෙන් පියවර ඔවුන් කරන කියන දෙයින් අත්දැකීම් උපයා ගනු ඇත. ප්‍රායෝගිකව දරුවන් තමන් කරන කටුතු වෙතින් යම් අත්දැකීමක් ලබා ගන්නවා. එතැනින් ලබන ශක්තිය නිසාම ඉදිරියට බොහෝ සාර්ථකව ඒ සිදුවීම්වලට මුහුණ දීමේ හැකියාව ලබා ගන්නවා.
Saru FM Media
