“අපේ ගෙදර හැම දෙනාටම එකට එකතු වෙලා ඉන්න වෙලාවක් ඇත්තේම නැහැ…..” බොහොම උජාරුවට මේ විදිහට කිව්වත් අපි නොදැනීම අපේ පවුලේ සම්බන්ධතාවයන් මේ නිසාම ගිලිහෙන බව නම් අමතක කරන්න එපා. දරුවන් සහ දෙමව්පියන් වෙන වෙනම ලෝකවල ජීවත් වෙන යුගය නිර්මාණය වුනේ ඉතාම මෑතකදීයි. ඒ නිසාම අපේ පවුල්වල තිබුන සුහදතාවය නොදැනීම ගිලිහුනා විතරක් නොවෙයි, තම තමන්ගේ ගැටළු බෙදා හදා ගැනීමට පරිසරය නොමැති නිසා අපි මානසික ගිලන්බවට පත් වෙන තරම් තත්වය දරුනු වුනා. සමාජ විද්‍යාඥයින් පවා කියන්නේ පවුලක් විදිහට අඩුම වශයෙන් එක් ආහාර වේලක්වත් එකට ගැනීම ඉතාම වැදගත් බවයි. එහෙමනම් අපිට අඩුම වශයෙන් පවුල වෙනුවෙන් පැයක්වත් මිඩංගු කරන්න බැරිද…..? බැහැය යන මතයේම නොසිට ටිකක් ඒ ගැන හොයල බැලුවොත්…
කුරුල්ලෝ කූඩු හොයා ගෙන එනවා වගේ අපි හැම‍දෙනාම රාත්‍රි ආහාරයට නම් නිවසට එකතු වෙනවා. සමහර විට එකට රාත්‍රි ආහාරය නොගන්නේ හත අට වෙන කොට මෙය සූදානම් වෙලා නැති නිසයි. ඇයි ඉතින් අම්මා විතරයිනේ මුලුතැන්ගෙට සින්න වෙන්නේ. ඒ නිසා අපි මේ විදිහට යෝජනා කරමු…..?
අම්මත් ඉතින් මස්, ලේ, ඇට වලින් හැදුන චරිතයක්නේ. එයාටත් මහන්සිය දැනෙනවා. ඒ නිසා අම්මාගේ මහන්සිය අඩු කර ගන්න අපි වැඩ කටයුතු බෙදා ගත්තොත් අපි සේරම එකට එකතු වෙන පැයක් නොවෙයි පැය දෙක තුනක් ඉතුරු වේවි. පොල්ටික ගාන්න… එළවලු කපන්න… වැනි කටයුතු වලට පවුලේ අය මුලුතැන්ගෙට එකතු වුනොත් රාත්‍රි ආහාරයත් වේලාසනින් ගන්න පුලුවන්. ඒ වගේම එකට එකතු වෙන පරිසරයත් නොදැනීම නිර්මාණය වෙනවා.
රාත්‍රි ආහාර මේසයට නම් හැම දෙනාම එකතු වෙන්න ඕන. ඉස්සර කාලයේ පටන්ම අපේ කෑම මේසයට පවුලේ හැම දෙනාම එකතු වුණා. එහෙම කන බොන විට සුහද කතා බහ විතරක් නොවෙයි, ආහාරවල වුනත් ප්‍රමාණය එකිනෙකාගේ රුචි අරුචිකම් දැන ගන්නවා… ගුණාත්මක දේ ආහාරයට ගන්න පුලුවන්… මේ සේරටම වඩා දවසේ තොරතුරු බෙදා හදා ගන්නත් පුලුවන්. ඒ නිසා පවුල වෙනුවෙන් අවම වශයෙන් පැයක්වත් එකට එකතු වෙන්න නම් රාත්‍රි ආහාරය හැම දෙනාම එකතුවෙලා කෑම මේසයට වාඩි වුනොත්.. එතතරම් අසීරුතාවයක් නැහැ.
ගෙදරක් වුනාම උයන කන බොන එකම නොවෙයි, තව බොහෝ වැඩ තිබෙනවානේ. මේ කටයුතු වුනත් එකට එකතු වෙලා කරන්න පුලුවනි. අම්මා හෝදන රෙදි වැලට දාන්න. රෙදි මදිනවා නම් මැදපු රෙදි නවන්න. පහුවදාට ප්‍රයෝජනයට ගන්නා ඇඳුම් වෙන් කරන්න මේවාගේ පුංචි පුංචි වැඩ කොටස් බෙදා දුන්නාම පැයක් එකට ගත කරන්න ලැබෙනවා විතරක් නොවෙයි. වැඩ හුරුව වගේම පවුල අතරේ බැදීමක් ගොඩ නැගෙනවා.
අපේ ජන ජීවිතයේ පවුල කියන බැඳීම ඉතාම ප්‍රබලයි. තවමත් සමහර පවුල්වල අවුරුදු උත්සව, දන්සැල් ආදිය ඔවුන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයන් විසින්ම සිදු කරන තරම් බැඳීම් තිබෙනවා. අපිටත් පැයකවත් වේලාවක් එකට එකතු වෙලා විනෝද වෙන්න පුලුවන්. එක්තරා අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂ වරයෙක් වරක් කියා සිටියේ ඔහුගේ මිනිපිරියගේ පංතියේ ශිෂ්‍යන් බවට පත් වුනේ එම අධ්‍යක්ෂවරයා බවයි. පුංචි දරුවන් සමග සෙල්ලම් කරද්දී ඔවුන්ගේ සෙල්ලම් ගෙදර, සෙල්ලම් කඩේ, සෙල්ලම් රෝහලේ සාමාජිකයන් වෙන්න පුලුවන්. සාමාන්‍යයෙන් වැඩුන දරුවන්ගේ නම් මොනොපොලි, ස්නේක් ඇන්ඩ් ලැඩර්, ලූඩෝ වැනි ක්‍රිඩාවන් වලදී පවුලේ සියලු දෙනාම එකතු වෙන්න පුලුවන්. ඔන්න ඉතින් පැයක් ගියා දැනෙන එකකුත් නැහැ.
අද පවුලක් වුනත් එකට ගමනක් බිමනක් යනන් තරම්වත් කාලයක් නැති බවටයි චෝදනාව නැගෙන්නේ. පුතාට අද පංති… මහත්තයාට කන්තෝරුවේ වැඩ… මේ විදිහට නිදහසට කරුණු කිව්වත් පෙර සැලසුම් කරද්දී මේවා ගැන අවධානයක් දක්වනන් පුලුවන්. පවුලක වුනත් කාලසටහනක් වගේම පෙර වැඩ සටහන් ගැනත් හැම දෙනාම දැණුවත්ව ඉන්නවා නම් ගමනක් සූදානම් කරද්දී පවුලේ හැම දෙනාටම සහභාගී වීම අපහසු නැහැ. එක්කෙනක් වුනත් අයින් වුනොත් ඔබටත් ගමන වෙහෙසයි. ඇයි ඉතින් නැවතුන සාමාජිකයා වෙනුවෙන් ආහාරපාන, ආරක්ෂාව ආදි හැම දෙයක්ම සැලසුම් කරන්න එපායැ. මේ කිසිම කරදරයක් නැතුව හැම දෙනාම එකට එකතු වෙලා ගමන් බිමන් චාරිකා යනවා නම් පැය හත අටක්ම පවුලේ අයට එකතු වෙලා ඉන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා.
ඉහළ පංතිවලදී නම් මේ විදිහට කරන්න බැරි බව ඇත්ත. ඒත් සාමාන්‍යයෙන් ප්‍රාථමික පංතිවල දරුවන්ට නම් එකමුතු වෙලා පාසලේ වැඩ කටයුතු කරන්න පුලුවනි. එවිට වැඩිමහල් සහෝදරයන්ගෙන් උදව් ලැබෙනවා. ඒ අයගෙන් බැරි දේ වෙනුවෙන් දෙමව්පියන්ගේ සහයෝගය ලබා ගන්නත් පුලුවන්. මෙතැන වැදගත් වෙන්නේ දරුවාගේ ගෙදරවැඩ වෙනුවෙන් වැඩිහිටියන්ගෙන් ලැබෙන උදව් කියන සංකල්පය නොවෙයි. ඒකත් ඉටු වෙන බව ඇත්ත. ඊටත් වඩා පවුලේ හැම දෙනාම එකට එකතු වෙන පැයක්වත් නොදැනීම නිර්මාණය වෙනවා.
මේ ගැන නිතරම චෝදනා නැගෙනවා. නැන්දා , මාමා, පුංචි අම්මා, බාප්පා, ලොකු තාත්තා, ලොකු අම්මා ආවාමවත් දරුවන් විතරක් නොවෙයි, සැමියා බිරිඳ වුනත් සමාගමට එකතු වෙන්නේ නැහැ යන චෝදනාව අපි කා අතරත් නිතරම අසන්න ලැබෙනවා. මෙය එතරම් සුබවාදී නැහැ. ඒ නිසා ඔබේ නිවසට පැමිනෙන අයටත් හිතට අමාරු වෙනවා. ඒ වගේම අනාගතයේදී සමාජ සම්බන්ධතාවයන් ගොඩ නැගෙන්නෙත් නැහැ. නිවසට නැදෑ හිතවතුන් පැමිණි විට දරුවන් සහ බිරිඳ සැමියා එකතුවෙලා සතුටු සාමිචි කතා බහට සම්බන්ධ වුනොත් ඔබ හැම දෙනාම නොදැනම එකට එකතුවක් ගොඩ නැගෙනවා.
පවුලේ අවශ්‍යතාවයන් වෙනුවෙන් අපි සාප්පු වගේම වෙනත් කඩපිල, පොළට යනෙන අවස්ථා තිබෙනවා. ඒ අවස්ථාවන්ටත් දරුවන් සමග දෙමව්පියන් එකට සම්බන්ධව යනවා නම් පවුලේ අයවැය ගැනත් දරුවන්ට දැනුමක් ලැබෙනවා. අමතක වෙන දේවල් මතක් කර දීමටත් සහය ලැබෙනවා. මුදල් ගනුදෙණු ගැනත් අත්දැකීම් ලැබෙනවා. මේ හැම දෙයටම වඩා වටින්නේ පවුලේ හැම දෙනාම එකතුව ගෙවන පැය පවුලේ බැදීමට මොන තරම් උපකාරි වෙනවාද කියන තැනයි.
පවුලක් එකට එකතු කිරීමට යෑමේදී සමහර විට දරුවන් එහෙම නැත්නම් සැමියා බිරිඳ මේ විදිහට කියාවි “මට දැන් වෙන වැඩක් තියෙනවා…” ඒ නිසා ඔබ මුලින්ම පවුලට මේ ගැන කියා දෙන්න. පළමුව පවුල… කියන සංකල්පයේ රැඳී සිටිනවා නම් අපිට පවුලේ හැම දෙනාම එකතුව අවම වශයෙන් පැයක්වත් ගත කරන්න කාලය ලබා ගන්න පුලුවන්.
Saru FM Media
